شناسایی نقش آنزیم کلیدی در درمان بیماریهای کلیوی
تاریخ انتشار: ۱۱ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۲۹۶۳۵
بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، انواع بیماری کلیوی از سیزدهمین علت مرگ و میر به دهمین علت مبدل شده است.
در سال ۲۰۱۹، حدود ۱.۳ میلیون نفر بر اثر بیماری کلیوی جان خود را از دست دادند که نسبت به رقم ۸۱۳۰۰۰ نفر در سال ۲۰۰۰ افزایش یافته است. اما این بیماری اگر زود تشخیص داده شده و درمان شود، اغلب به نارسایی کلیه تبدیل نمیشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نیکوتین آمید آدنین دی نوکلئوتید یا انای دی پلاس، آنزیم یا یک مولکول کمکی است که در هر سلول زنده یافت میشود. این آنزیم علاوه بر تنظیم مسیرهای متابولیک مختلف، در ترمیم DNA و ارتقای عملکرد سلولهای ایمنی نیز نقش دارد. بدون وجود این آنزیم سلولهای ما قادر به تولید انرژی لازم برای انجام عملکردهای متابولیکی خود نیستند.
سلولهای لولهای کلیه برای انجام عملکرد خود به انرژی زیادی که توسط میتوکندری تولید میشود، بازجذب مواد مغذی ضروری و دفع مواد زائد و سموم نیاز دارند. هنگامی که میتوکندری در آن سلولها آسیب میبیند، یک پاسخ التهابی شکل میگیرد که میتواند منجر به بیماری کلیوی شود و منجر به تجمع مایعات، الکترولیتها و مواد زائد در بدن شود.
محققان دانشگاه پنسیلوانیا از متابولومیک (علم مطالعه مولکولهای کوچک موجود در خون و ادرار) برای ترسیم تغییرات متابولیت در کلیههای سالم و بیمار موش و انسان استفاده کرده اند. متابولیتها مولکولهای بسیار کوچکی هستند که در طی متابولیسم تولید میشوند. اندازه گیری آنها تصویری از وضعیت سلامتی فرد به دست میدهد. این اولین بار است که از نمونههای انسانی در مطالعات متابولومیک استفاده میشود.
محققان نمونههای کلیه از یک گروه کنترل سالم را در برابر نمونههایی از بیماران مبتلا به بیماری کلیوی دیابتی یا بیماری کلیوی ناشی از فشار خون بالا (فشار خون بالا) آزمایش کردند. آنها دریافتند که در کلیههای بیمار، سطح NAD+ به طور قابل توجهی کمتر بود. برای بررسی مکانیسم بیماری در زمینه این تفاوت ها، آنها توالی یابی RNA را بر روی نمونهها انجام دادند.
محققان با یافتن ارتباط بین سطوح NAD+ و ژن میتوکندریایی، به این نتیجه رسیدند که سطوح پایینتر NAD+ یکی از ویژگیهای کلیدی بیماری کلیوی انسان است.
محققان امیدوارند این تحقیق بتواند به بهبود مراقبت از بیماران کلیوی در آینده منجر شود تا هنگامی که بیماران دچار تغییرات متابولیت میشوند، بتوانند قبل از بروز اختلالات کلیوی تحت درمان قرار گیرند.
منبع: نیواطلس
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی بهداشت و درمانمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: بیماری کلیوی بیماری غیرواگیر بیماری کلیوی نمونه ها سلول ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۲۹۶۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
این داروها و خوراکیها پلاکت خون را کاهش میدهند
پلاکت خون پایین (ترومبوسیتوپنی) نوعی بیماری است که در آن بدن به دلیل عارضه یا سایر شرایط، پلاکت کافی تولید نمیکند. علائم ناشی از آن شامل خونریزی داخلی و خارجی است. تشخیص زودهنگام ترومبوسیتوپنی، نتایج مثبتی در درمان دارد، اما تأخیر در تشخیص میتواند منجر به مشکلاتی از حمله قلبی، آسیب به اعضای بدن (به عنوان مثال، طحال، روده، کلیه و حتی آمبولی ریه) شود.
به گزارش خبرآنلاین، ترومبوسیتوپنی به اختلال در پلاکت خون گفته میشود و شرایطی است که در آن تعداد پلاکتهای خون بیمار کاهش یافته و سلولهای خونی قادر نخواهند بود فعالیتهای اساسی بدن را انجام دهند.
پلاکت چیست؟پلاکت به کوچکترین ذرات خونی گفته میشود که آنزیمهای لازم برای انعقاد خون را در خود دارند. پلاکتها بسیار کوچک هستند و با چشم غیرمسلح قابل دیدن نیستند. این اجزای کوچک مسئول بازسازی بافتهای آسیبدیده هستند و نقش مهمی در انعقاد خون دارند. میانگین عمر هر پلاکت ۱۰ روز است و محل تولید آن در مغز استخوان است.
نحوه عملکرد پلاکت خونکار اصلی پلاکت جلوگیری از خونریزی است. تجمع پلاکتها در محل خونریزی، موجب لخته شدن خون و آغاز روند بهبودی میشود. پلاکتهای فعال حاوی پروتئین چسبندهای به نام فیبرین هستند که این پروتئینها در تشکیل لخته خونی نقش مهمی ایفا میکنند.
علت پایین بودن پلاکت خونپایین بودن پلاکت خون نوعی اختلال خونی است و معمولاً عوارض جدی ندارد، اما در شرایط آسیبدیدگی میتواند روند انعقاد و لختگی خون را تحتتأثیر قرار دهد. تعداد پلاکت خون معمولاً به دلیل بیماریهای زمینهای و عوارض جانبی مصرف برخی داروها کاهش مییابد که در ادامه به شرح این موارد میپردازیم:
۱) داروها و خوراکیهایی که پلاکت خون را کاهش میدهند
مصرف الکل، ترکیبات سمی و نیز برخی داروهای حاوی کنین که جهت رفع گرفتگی عضلات تجویز میشوند اثرات منفی بر پلاکت خون دارند. استفاده از برخی نوشیدنیها مانند آب تونیک (نوشابه گازدار حاوی کنین که برای پیشگیری از مالاریا مصرف میشود) میتواند در کاهش پلاکت خون مؤثر باشد.
این داروها خاصیت ضد انعقادی دارند و موجب کاهش پلاکت میشوند:
داروهای ضد انعقاد یا مهارکنندههای گلیکوپروتئین مانند آبسیکسیماب (این دارو ضد تجمع پلاکت است و برای پیشگیری از عوارض اسکیمی قلبی تجویز میشود)
اپتیفیباتید (این دارو ضد انعقاد خون است و در درمان لختههای خونی و حملات قلبی مورد استفاده قرار میگیرد)
و تیروفیبان (برای درمان سندرم کرونر حاد)
هپارین، استامینوفن، ایبوپروفن، ناپروکسن، آمیودارون (برای درمان پرکاری تیروئید)، سایمتیدین (برای درمان زخم معده و گاستریت)، پیپراسیلین (نوعی آنتی بیوتیک)، داروهای ضد تشنج مانند کاربامازپین، سولفونامیدها مانند تریمتوپریم-سولفامتوکسازول، وانکومایسین (نوعی آنتی بیوتیک).
۲) بیماریهایی که موجب پایین بودن پلاکت خون میشوند
برخی از بیماریها بر تولید پلاکت خون اثر گذاشته و باعث ترومبوسیتوپنی میشوند که عبارتند از: سرطان مغز استخوان، لوسمی، HIV و هپاتیت C، عفونتهای ویروسی، آنمی، سندرم دیستریس تنفسی حاد (ARDS)، سپسیس (نوعی عارضه عفونی)، بیماریهای خود ایمنی مانند ITP (نوعی عفونت ویروسی مثل آبله مرغان)، سابقه ارثی و ژنتیکی، زیادهروی در مصرف حد الکل، برخورد با ترکیبات سمی، دوران بارداری و ...
کاهش پلاکت خون گاهی میتواند سبب بروز برخی اثرات فیزیکی مانند کبودی شود. درمان پایین بودن پلاکت خون شامل تجویز برخی داروها و تلاش برای رفع مشکلات زمینهای است. در برخی موارد نیز برای درمان، از داروهایی که سیستم ایمنی بدن را سرکوب میکنند (مانند کوتیکواستروئیدها) استفاده میشود.